ANNA3 | Brasschaats Mandoline Orkest | Zaterdag 11 november 2017 - 17 uur | Sint-Anna-ten-Drieënkerk Antwerpen Linkeroever

11 november 2017

BRASSCHAATS MANDOLINE-ORKEST


17.00 uur concert
16.30 uur deuren open

 

tickets

10 EUR
  8 EUR (hechte & beste vrienden ANNA3)
  6 EUR (-26 jaar)

 

ticketreservatie

Vul onderstaan formulier in met het aantal tickets dat u wenst en we leggen uw gereserveerde tickets klaar aan de inkom.
Graag gepast betalen met cash geld.
Voor dit concert zijn er géén genummerde plaasten.

 

ticketverkoop

Aan de inkom, voor zover het concert niet is uitverkocht (zie ticketreservatie)
Graag gepast betalen met cash geld

 

Het Brasschaats Mandoline-Orkest (BMO) brengt een pleidooi voor de mandoline als volwaardig concertinstrument en voor het mandolineorkest als instrumentaal ensemble met verrassende mogelijkheden en een breed repertoire.

Het orkest werkte al samen met vele befaamde solisten als Gaby Van Riet, Carlos Bruneel, Jan Raes en Bart Cromheeke (fluit), Yves Storms, Gerda Gulickx en Michel Verkempinck (gitaar), Dirk Boiy, Luc Faes en Sigrid Schuerweghs (hobo), Geert Baeckelandt (klarinet), Patrick Denecker en Sonja Mertens (blokfluit), Luc Vanvaerenbergh en Herman Stinders (klavecimbel),…

Het orkest is gegroeid uit een schoolensemble en werd in 1955 opgericht door Robert Janssens, een van de pioniers van het gitaar- en mandolineonderricht in België. Onder zijn leiding kende het BMO als jeugdorkest een eerste bloeiperiode van 1955 tot 1962.

In september 1962 werd hij opgevolgd door een van zijn leerlingen, Marcel De Cauwer, sindsdien onafgebroken voorzitter-dirigent. Met een repertoire dat reikt van de renaissance tot Theodorakis mikt het BMO op een breed publiek en ijvert het nu al jaren - met succes - voor een ruimere bekendmaking van de tokkelinstrumenten en voor de erkenning van de mandoline als volwaardig concertinstrument. Zo speelde het orkest van 1955 tot 2005 meer dan driehonderd live optredens verspreid over heel België - en occasioneel ook in het buitenland (Nederland en Duitsland).

Marcel De Cauwer  begon op 11-jarige leeftijd banjo te leren bij Robert Janssens in de gemeentelijke jongensschool van Brasschaat-Centrum, werd lid van het 'schoolorkest' en ruilde vrij snel de banjo voor een betere Embergher-mandoline. In het jeugdige BMO - van 1955 tot 1962 - speelde hij 1ste mandoline. Vanaf 1959 greep hij ook naar de gitaar, eerst via zelfstudie, later met privélessen bij Robert Janssens.
In september 1962 volgde hij zijn leraar op als voorzitter en dirigent van het BMO. Wellicht heeft het feit dat Marcel een degelijke kennis had zowel van de mandoline als van de gitaar een beslissende rol gespeeld bij Robert Janssens in de keuze van zijn opvolger.
Na zijn studies voor onderwijzer en regent Nederlands-geschiedenis heeft Marcel de kans gekregen om - naast de vakken waarvoor hij was opgeleid - gedurende ruim 30 jaar muzikale opvoeding en kunstgeschiedenis (esthetica) te geven in het dagonderwijs: zo werden zijn hobby's een deel van zijn beroep. Tijdens zijn onderwijsloopbaan was hij ook meer dan 20 jaar betrokken bij de werking van Jeugd en Muziek, o.m. bij de organisatie van talloze schoolconcerten, een boeiende opdracht die hem in contact bracht met heel wat professionele muzikanten en zijn visie op de muziek verruimde.
Door verdere zelfstudie en door een groeiende interesse voor de akkoordenleer, de principes van de harmonieleer, toegepast op de gitaar en op de mogelijkheden van een mandolineorkest, waagde hij zich vrij snel aan transcripties en arrangementen waarmee hij het repertoire van het BMO verruimde (een aantal klassieke werken en heel wat lichtere nummers, o.m. Griekse melodieën die mede het eigen muzikaal gelaat van het BMO zouden bepalen).
Samen met andere sterk geëngageerde mensen uit de Vlaamse mandolinewereld heeft Marcel geijverd voor de erkenning en uitbreiding van de mandolinecursussen op het niveau van de muziekacademies en het conservatorium. Al jaren wordt hij gevraagd als jurylid bij de openbare proeven mandoline, samenspel en instrumentaal ensemble in de academies waar een mandolinecursus is ingericht (Brasschaat, Merksem, Wijnegem en Lier).

Hoogtepunten van het orkest waren:

  • Als jeugdorkest (1955-1962): 7 tv-optredens in jeugdprogramma's van de toenmalige BRT, optreden op Expo '58, …
  • Optreden op internationale mandolinefestivals van Mons (1965), Aken (1966), Malmédy (1982), Elsloo (1986), Saarbrücken (1992) en Rijen (2005).
  • 1ste prijzen op internationale wedstrijden in Kruiningen (1960), Wageningen (1961), Jülich (1983) en Eupen (1993).
  • 5-jaarlijkse Jubileumconcerten vanaf 1975.
  • Optreden op de Nocturne van Beloeil (2000), voor 5000 toeschouwers.
  • Opluistering van Artiestenmissen in Sint-Carolus Borromeus (Antwerpen).
  • Tientallen concerten voor diverse afdelingen van Jeugd en Muziek in heel Vlaanderen.

Uitvoerders

Brasschaats Mandoline-Orkest

Muzikale leiding: Marcel De Cauwer

 

Solisten:
Joe Van Dunnegem op  mandoline
Els De Cauwer op  dwarsfluit

 

Het orkest bestaat uit een 30-tal muzikanten en heeft een klassieke 4-ledige structuur:

  • sopranen: 1ste mandolines
  • alten: 2de mandolines
  • tenoren: mandola's
  • bassen: gitaren en contrabas (en occasioneel mandoloncello)

 

Programma

Vivaldi, Beethoven, Verdi, Theodorakis en Piazzolla

Zonnige Mandolines op een herfstavond

Op 11 november was het befaamde Brasschaats Mandoline Orkest te gast in de Sint-Anna-ten-Drieënkerk. Zij brachten een mooi concert met muziek uit vijf eeuwen, van de Renaissance en Vivaldi tot Theodorakis en Piazolla.

Het Brasschaats Mandoline Orkest is een ensemble dat bestaat uit een 30-tal muzikanten die mandolines, mandola's (alt/tenor mandoline), gitaren en een contrabas bespelen. Het orkest is in 1955 gegroeid uit een schoolensemble en werd gaandeweg een volwaardig orkest. Zij staan nu onder leiding van Marcel De Cauwer die er vanaf 1955, als 11-jarige, reeds de 1ste mandoline in bespeelde. In september 1962 werd Marcel voorzitter en dirigent van het orkest. Zij traden sindsdien regelmatig op voor TV, op festivals en op veel andere evenementen.

De eerste klanken van dit fraaie gezelschap brachten meteen de zon in huis. Doet de mandoline ons immers niet denken aan zonniger landen en streken? Het programma op Linkeroever ving aan met enkele traditionele concerto's zoals dat van Vivaldi, die een solo-concerto voor mandoline schreef. Solist Joe Van Dunnegem toonde zich een prima vertolker van de niet zo eenvoudige muziek. "De Winter" uit Vivaldi's meesterwerk "De Vier Seizoenen" hoorde we subtiel gespeeld door Els De Cauwer op dwarsfluit en het orkest begeleidde voortreffelijk.

Het concert vervolgde met een liefdes-adagio van Beethoven, een Menuet van Danning, en een zeer gesmaakte Carmen-Fantasie van Bizet. Ook de Traviata-medley van Verdi bracht veel muzikale herinneringen boven bij het talrijke publiek. Tussen de stukken door gaf de dirigent, Marcel De Cauwer, interessante informatie over de gespeelde stukken en hun componisten.

Na de pauze kregen we meer recente muziek te horen, de Boléro van Eugène Boucheron, en twee traditionals speciaal bewerkt voor fluit en orkest. De hoogtepunten waren zeker de bijzonder mooie vertolking van de filmmuziek uit "La Vita è Bella" van Nicola Piovani, en het bekende lied "O Kaïmos" van Mikis Theodorakis, bij ons bekend als "Ich hab die Liebe geseh'n" door Vicky Leandros.

Een relevatie was zeker "Palladio" van Karl Jenkins, die het schreef in 1995 als hommage en referentie aan de Italiaanse architect Andrea Palladio, die leefde in 1500, en veel belang hechtte en aandacht gaf aan de kleinste bouwsteen van de villa's.
Met "The Fields of Athenry", een Iers protestlied uit 1979, en de "Libertango" van Piazolla werd de avond besloten. Na minutenlang applaus kregen we nog eens "Palladio" als bisnummer te horen.

Het was een prachtig concert, waarvan ieder van de toehoorders zeer warme herinneringen aan overhoudt.

Joannes